اثرمیکروگرانش بر جلبک ها

به لطف تحقیقات فوقالعاده مطالعه دوقلوهای ناسا (https://www.nasa.gov/twins-study/research)، محققان اکنون درک بهتری از اثرات پرواز طولانیمدت فضایی بر بدن انسان دارند. همانطور که ناسا در حال آماده شدن برای گسترش حضور خود در فضا است، تحقیقات بیوسنتز ریزجلبک در میکروگرانش (MicroAlgae) به دنبال پیشرفت تحقیقات سلامت انسان برای فعال کردن ماموریت های طولانی مدت در فضای عمیق آینده است.
این تحقیق بر روی یک میکرو جلبک سبز آب شیرین Haematococcus pluvialis تمرکز دارد. هنگامی که جلبک در معرض شرایط استرس مانند شوری زیاد، کمبود نیتروژن، یا دما و نور بالا قرار می گیرد، آستاگزانتین تولید می کند، یک کاروتنوئید آنتی اکسیدانی قرمز روشن که برای سلامت انسان مفید است. کاروتنوئیدها رنگدانه هایی هستند که به میوه ها و سبزیجات رنگ شاداب می بخشند و آنتی اکسیدان هایی هستند که از بدن در برابر آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد محافظت می کنند.
عرضه تازه آستاگزانتین در کشتی به طور بالقوه می تواند یک اقدام پیشگیرانه در برابر موارد زیر باشد:
اثرات قرار گرفتن در معرض تابش
آسیب چشم ناشی از فشار مایعات بدن
آسیب به سیستم قلبی عروقی کلی
از دست دادن استخوان.
فرضیه تحقیق این است که H. pluvialis، یک جلبک گرانشی، با تولید آستاگزانتین به محیط ریزگرانشی واکنش نشان می دهد.
از نظر عملیاتی، جلبک در ظروف در بسته به ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) پرتاب میشود و به مدت تقریباً 20 روز در مرکز رشد گیاه VEGGIE برای مشاهدات و تصاویر دورهای قرار میگیرد. هنگامی که تولید آستاگزانتین شروع می شود، جلبک به رنگ قرمز روشن در می آید. مقدار تقریبی آستاگزانتین با مقایسه با نمودار رنگی کاغذی اندازه گیری می شود.