کلرلا، اسپیرولینا، آستاگزانتین، کلامات، اودونتلا... نام های عجیب و غریب بسیاری که امروزه بیشتر و بیشتر در فروشگاه های ارگانیک به چشم می خوردو روی میز دوستان ما ، گیاهخواران و دیگر طرفداران رژیم های غذایی سالم هست .

اینجا هم مانند سیب زمینی اولین ردپای مصرف ریزجلبک  را در جنوب آمریکا می توان یافت جایی که اصطلاح ریز جلبک برای اولین بار توسط مورخان اسپانیایی استفاده شد . هنگام تصرف جنوب آمریکا با توصیف برداشت اسپیرولینا توسط آزتک ها در دریاچه Texcoco. که ظاهرا آن را به شکل کیک خمیری مصرف می کردند.

شایان ذکر است اصطلاح "جلبک" گروه بسیار گسترده‌ای از موجودات را توصیف می‌کند که در برخی موارد مشترک هستند

ویژگی هایی مانند فتوسنتز، توانایی تبدیل انرژی خورشیدی به مواد شیمیایی و رشد آنها در آب بدون ریشه .

بنابراین ریزجلبک ها جلبک های میکروسکوپی هستند که فیتوپلانکتون معروف را تشکیل می دهند.

در آسیا است که جلبک دریایی بیشترین مصرف را دارد: میانگین مصرف روزانه 14 گرم در کره و ژاپن است. در غرب، جلبک‌های میکرو و کلان به طور فزاینده‌ای مصرف می‌شوند، اما تنها برای دایره بسیار کوچکی از آغاز‌کنندگان و «پذیرندگان اولیه» غذا شناخته شده‌اند.

منبع https://www.echlorial.fr/blog/microalgae-chlorella-spirulina/?lang=en